1De Vader seggt: »Eck mot nu gahn!
2Krischan! lat de Piepen stahn!«
3Kum awer geiht he ut der Doer,
4Krigt Krischan all de Piepen her.
5Min Krischan steckt ok gar nich fuul
6De Smoekepiepen in dat Muul,
7He smoekt! – Wat, Deuker, is denn dat?!
8Mi dücht, dar achter rögt sick wat.
9De Stock is mit den Schirm in Gange,
10De Aben danzet mit der Tange.
11De Slaprock danzt mit den Stohl, juheh!
12Un de Disch mit den olen Kanapeh.
13Up eenmal – puff! – do werd et dunkel:
14Dat is de ole Runkelmunkel!
15Un – puff! – kummt no'n Keerel an:
16Dat ist de swarte Morian.
17Se danzet un springet un dreihet sick,
18Den Krischan werd so wunderlick.
19Se danzet, dildi, se trampelt, schrum schrum!
20Wupp! dreiht sick de ganze Stube um!
21Jüst tret de Moder in de Doer,
22De Krischan ligt ganz krumm und quer.
23He ligt to Bed; de Keerels winkt,
24Als Moder swarten Kaffe bringt.
25He drinkt den swarten Kaffe ut,
26Dat deiht min lewen Krischan gut.
27Un Vader sitt dabi un lacht
28Un seggt: »Dat heb eck lange dacht!
29Ja ja, min Jung! so mot et gahn!
30Krischan, lat de Piepe stahn!!«