1Der Vogel schwankt so tief und still,
2er weiß nit, woner ane will.
3Es chunnt so schwarz, und chunnt so schwer,
4und in de Lüfte hangt e Meer
5voll Dunst und Wetter. Los, wie's schallt
6am Blauen, und wie's widerhallt.
7In große Wirble fliegt der Staub
8zum Himmel uf, mit Halm und Laub,
9und lueg mer dört sel Wülkli a!
10I ha ke große Gfalle dra;
11lueg, wie mers usenander rupft,
12wie üser eis, wenn's Wulle zupft.
13Se helfis Gott, und bhüetis Gott!
14Wie zuckt's dur's Gwülch so füürig rot,
15und 's chracht und stoßt, es isch e Gruus,
16aß d'Fenster zitteren und 's Hus.
17Lueg 's Bübli in der Waglen a!
18Es schloft, und nimmt si nüt drum a.
19Sie lüte z'Schlienge druf und druf,
20je, und 's hört ebe doch nit uf.
21Sel bruucht me gar, wenn's dundere soll,
22und 's lütet eim no d'Ohre voll. –
23O, helfis Gott! – Es isch e Schlag!
24Dört siehsch im Baum am Gartehag?
25Lueg, 's Bübli schloft no alliwil
26und us dem Dundere macht's nit vil.
27Es denkt: ›Das ficht mi wenig a,
28er wird jo d'Auge binem ha.‹
29Es schnüfelet, es dreiht si hott
30ufs ander Öhrli. Gunn der's Gott!
31O, siehsch die helle Streife dört?
32O los! Hesch nit das Raßle ghört?
33Es chunnt. Gott wellis gnädig si!
34Göhnt weidli, hänket d'Läden i!
35's isch wieder akurat wie fern.
36Gut Nacht, du schöni Weizenern.
37Es schettert uffem Chilchedach;
38und vorem Hus, wie gäutscht's im Bach,
39und 's loßt nit no – daß Gott erbarm!
40Jez simmer wieder alli arm. –
41Zwor hemmer au scho gmeint, 's seig so,
42und doch isch 's wieder besser cho.
43Lueg, 's Bübli schloft no allewil,
44und us dem Hagle macht's nit viel!
45Es denkt: ›Vom Briege loßt's nit no,
46er wird mi Teil schon übrig lo.‹
47He jo, 's het au, so lang i's ha,
48zu rechter Zit si Sächli gha.
49O gebis Gott e Chindersinn!
50's isch große Trost und Sege drinn.
51Sie schlofe wohl und traue Gott,
52wenn's Spieß und Nägel regne wott,
53und er macht au si Sprüchli wohr
54mit sinen Englen in der Gfohr. –
55Wo isch das Wetter ane cho?
56D'Sunn stoht am heitre Himmel do.
57's isch schier gar z'spot, doch grüß di Gott!
58»he«, seit sie, »nei, 's isch no nit z'spot;
59es stoht no menge Halm im Bah
60und menge Baum, und Öpfel dra.« –
61Potz tausig, 's Chind isch au verwacht.
62Lueg, was es für e Schnüüfeli macht!
63Es lächlet, es weiß nüt dervo.
64Siehsch, Friederli, wie's ussieht do? –
65Der Schelm het no si Gfalle dra.
66Gang, richt em eis si Päppli a!