Klaus Groth: De Weg an unsen Tun hentlank Titel entspricht 1. Vers(1859)

1De Weg an unsen Tun hentlank
2Dar weer dat wunnerschön!
3Dar weer des Morns min eersten Gank
4Int Gras bet anne Kneen.

5Dar spęl ik bet to Schummern hin,
6Dar gev dat Steen un Sand;
7Des Abends hal mi Obbe rin
8Un harr mi bi de Hand.

9Denn wünsch ik mi, ik weer so grot,
10Dat ik der rœwer seh,
11Un Obbe meen, un schütt den Hot,
12Dat keem noch vęls to fröh.

13Dat keem so wit, ik heff se sehn,
14De Welt dar buten vœr:
15Ik wull, se weer man half so schön,
16As do min Platz vœr Dœr.

(Aus: Haider, Thomas. A Large Annotated Reference Corpus of New High German Poetry. In: Proceedings of the 2024 Joint International Conference on Computational Linguistics, Language Resources and Evaluation (LREC-COLING 2024), S. 677–683, Torino, Italia. ELRA and ICCL. 2024.)

Bitte prüfe den Text zunächst selbst auf Auffälligkeiten und nutze erst dann die Funktionen!

Wähle rechts unter „Einstellungen“ aus, welcher Aspekt untersucht werden soll. Unter dem Text findest du eine Erklärung zu dem ausgewählten Aspekt.

Dieses Gedicht könnte aus folgender Literaturepoche stammen:
Author

Klaus Groth (1819-1899)

* 04/24/1819 in Heide, † 06/01/1899 in Kiel

männlich, geb. Groth

Niederdeutscher Lyriker und Schriftsteller

(Aus: Wikidata.org)

Bitte beachte unsere Hinweise zur möglichen Fehleranfälligkeit!

Gedichtanalysen zu diesem Gedicht